Oι Ιρλανδοί έχουν μακρά παράδοση στον τρόμο – ας μην ξεχνάμε ότι μέχρι τον δέκατο ένατο αιώνα αυτοί και οι Σκωτσέζοι γιόρταζαν το Halloween. Στην ιρλανδική μυθοπλασία υπάρχουν τα τέρατα και τα φανταστικά πλάσματα της κέλτικης μυθολογίας και από την άλλη δεκάδες φαντασματικές αναφορές που δεν περιορίζονται σε τρομακτικούς μύθους και παγανιστικές δοξασίες αλλά επεκτείνονται στη λογοτεχνία, στο θέατρο, στην ποίηση κ.λπ.

 

Κι όμως, μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια η ιρλανδική κινηματογραφία άρχισε να αξιοποιεί κινηματογραφικά αυτή την παράδοση, δημιουργώντας μια σχολή τρόμου που ακόμα δεν έχει παραδώσει κάποια μεγάλη ταινία του είδους αλλά μας έχει χαρίσει μικρά διαμαντάκια σαν το A dark song, το Grabbers και το Eclipse. Αν υπάρχει κάτι κοινό σε αυτές τις ταινίες, με την εξαίρεση φυσικά εγχειρημάτων fun προσανατολισμού, όπως το προαναφερθέν Grabbers, αυτό είναι ότι η γεωγραφία υποδεικνύει τον τόνο. Κυριαρχούν τα μουντά χρώματα και η αίσθηση ενός διαρκούς θρήνου που μεταδίδεται, θαρρείς, από σπίτι σε σπίτι και από γενιά σε γενιά.

 

Μόνο λίγα λεπτά στο You are not my mother αρκούν για να διαπιστώσεις ότι ανήκει σε αυτή την υποκατηγορία της ιρλανδικής κινηματογραφίας. Σε μια δουβλινέζικη γειτονιά που ο (όποιος) Θεός μοιάζει να έχει εγκαταλείψει, η μητέρα μιας έφηβης που πάσχει από διπολική διαταραχή εξαφανίζεται. Την επόμενη μέρα η μαμά επιστρέφει, μα η νεαρή ηρωίδα είναι πεπεισμένη ότι συντρέχει αυτό που αναφέρεται στον τίτλο της ταινίας.

 

Η ατμόσφαιρα είναι εκεί, ο συσχετισμός της ψυχολογικής πάθησης και του στίγματος με τους ιρλανδικούς μύθους για αρκετή ώρα μοιάζει αρμονικός, δυστυχώς, όμως, όσο περνά η ώρα διαπιστώνεις ότι η πρωτοεμφανιζόμενη Κέιτ Ντόλαν δεν γνωρίζει ακριβώς πού θέλει να καταλήξει, με την «κυριολεκτική» κορύφωση να θολώνει ακόμα περισσότερο τις προθέσεις της, και να βλάπτει την ταινία.

 

Ενδιαφέρον ντεμπούτο, πάντως, έχει και δυο-τρεις αρκούντως ανατριχιαστικές στιγμές, οπότε σημειώνεις το όνομα της Ντόλαν, ελπίζοντας ότι την επόμενη φορά θα δουλέψει περισσότερο όχι τόσο τη δραματουργία και τη χαρακτηρολογία όσο το πώς αυτές εξυπηρετούν την επιθυμητή αλληγορία.