Η Pixar έχει την εξίσωση ανήλικου και ενήλικου θεατή και την πλούσια σημειολογία, η Disney τη μιούζικαλ συνταγή, όπως αυτή διαμορφώθηκε από την αναγέννησή της στα ’90s και έπειτα, η Illumination το σλάπστικ και τη βαβούρα, η Laika τη μακάβρια παραδοξότητα και η Dreamworks τις εξυπνάδες. Αυτά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά των κυριότερων αμερικανικών στούντιο animation.

Το Bad Guys είναι ταινία της Dreamworks, οπότε θα χορτάσετε εξυπνάδες – σχεδόν κάθε σκηνή έχει ένα-δυο λογοπαίγνια. Είναι επίσης ένα caper, μια ταινία απάτης, όπως έχουμε αποδώσει τον όρο στα ελληνικά.

Να περιμένετε, λοιπόν, μια πλοκή εφάμιλλη του είδους, ένα πλέγμα εξαπατήσεων που μοντάρεται αλά Ocean’s 11 και παρέχει καλοδεχούμενα αβαρή διασκέδαση. Ίσως έχει λίγο περισσότερα αστεία με πορδίτσες απ’ όσα θα ήθελε ο μέσος ενήλικας, αλλά τα παιδιά γελούν πολύ με αυτά και, έτσι κι αλλιώς, περί πταίσματος πρόκειται. Είναι από εκείνες τις ταινίες κινουμένων σχεδίων χαμηλών πτήσεων μεν, ικανές (και απαραίτητες), δε, να «κλέψουν» τις έγνοιες σου για λίγη ώρα, είτε είσαι παιδί είτε ενήλικας.