Χαλαρή συνέχιση του Θεός για μια εβδομάδα χωρίς τον Τζιμ Κάρεϊ. Στη θέση του ο πιο «λίγος» Στιβ Καρέλ, ο παρθένος ετών 40, στη θέση του γερουσιαστή που σιχαίνεται τα ζώα και τη φύση, δεν έχει χρόνο για τα τρία αγόρια του, και που, παρ' όλ'αυτά, αποτελεί τον εκλεκτό του χωρατατζή παντοδύναμου για το χτίσιμο της κιβωτού. Ο Μπάξτερ μεταμορφώνεται σε Νώε, με ρόμπα και μούσι, παρά τη θέλησή του και απογοητεύει όσους τον στήριξαν στην προεκλογική του καμπάνια. Η οικογένειά του, με θεϊκή παρέμβαση θα αναγνωρίσει το τάμα του και θα του δώσει ένα χεράκι στα μερεμέτια.

Το πρόβλημα με την ταινία είναι πως, ενώ είναι δουλεμένη σε διαλογικές λεπτομέρειες, οικολογική ευαισθησία, ανθρωπισμό, ευγένεια και κωμικές αναφορές, δεν είναι κωμική στο μεδούλι της, δεν βγάζει γέλιο και άδοξα υποκύπτει για τα μάτια του νηπιακού κοινού, με τούμπες και κραυγές και παιδαριώδη εφέ στο φινάλε, που σήκωσαν σε δυσθεώρατα ύψη το μπάτζετ - λέγεται πως είναι η ακριβότερη κωμωδία στην ιστορία του κινηματογράφου. Σίγουρα είναι μία από τις λιγότερο αστείες.