Ένας πόλεμος τιμής και πίστης που έχει παραμείνει ζωντανός για πολλές γενιές, όπου ο εξευτελισμός με το ξήλωμα των κουμπιών είναι η πιο τρομακτική ήττα. Δεν είναι καθόλου εύκολο, όμως, να είσαι σ’ έναν στρατό πιτσιρίκων, να δίνεις μάχες και να μη βρίσκεις τον μπελά σου όταν γυρίζεις σπίτι με σκισμένα ρούχα και χαμένα κουμπιά.

Σχετικά ακριβής μεταφορά του αγαπημένου μυθιστορήματος του Λουί Περγκό και της λατρεμένης ταινίας του Υβ Ρομπέρ, με την προσθήκη της σκιάς του πολέμου της Γαλλίας με την Αλγερία επί Ντε Γκολ. Ευτυχώς, ο Γιαν Σαμιέλ (οποίος είχε γυρίσει την υπερβολικά διακοσμημένη με χρώματα και αισθήματα ταινία Αγάπα με αν τολμάς με τον Κανέ και την Κοτιγιάρ) κρατά την ψυχραιμία του και δεν ξεπέφτει σε επιδειξιομανία, διατηρώντας τις διαμάχες και τους χαρακτήρες στην αθώα, ωμή τους βάση. Η ματιά είναι νοσταλγική και ξεπερασμένη, ακόμη κι αν η αγορίστικη νοοτροπία δεν έχει αλλάξει ιδιαίτερα 50 περίπου χρόνια μετά την ιστορία αυτή. Οι πιτσιρικάδες είναι σωστά διαλεγμένοι, ειδικά ο μικρός που υποδύεται τον Καπελάκια, αλλά στον Μικρό Νικόλα, που επίσης καταπιάνεται με τα Γαλλάκια μιας άλλης εποχής, η ονειροφαντασία μπλέκεται με ξεχωριστό τόνο κι ευπρόσδεκτο χιούμορ με τις απογοητεύσεις και τις σκανταλιές της προεφηβικής ηλικίας.