Είναι απορίας άξιον γιατί στην ευχή ο Σπάικ Λι θέλησε να κάνει remake του κλασικού και αγαπημένου Old Boy του Παρκ Τσαν Γουκ, προσαρμόζοντας την πλοκή στην Αμερική: ο διαφημιστής Τζο Ντουσέτ πέφτει θύμα απαγωγής, μένει αιχμάλωτος επί 20 χρόνια και προσπαθεί να μάθει ποιος κρύβεται πίσω από τον απάνθρωπο εγκλεισμό του, μόνο και μόνο για να έρθει αντιμέτωπος με μια λεπτομέρεια του παρελθόντος του που δεν θα μπορούσε να έχει φανταστεί.

Για να σταθεί στα πόδια της μια τόσο σαδιστική ιστορία εκδίκησης χρειάστηκε όλη η δεξιοτεχνία του Παρκ Τσαν Γουκ σε manga υπόβαθρο, που είναι και το υλικό στο οποίο βασίζεται. Με τον Σπάικ Λι ρυθμιστή, το Oldboy μετατρέπεται σε μια καρικατούρα τιμωρίας, στυλιστικά τόσο αταίριαστη όσο επώδυνο είναι το περιεχόμενό της. Διότι ο Λι δεν μπορεί να ξεφύγει από τη ρεαλιστική αύρα που διακατέχει το έργο του, αν και προσπαθεί να μιμηθεί ασιατικούς τονισμούς, κυρίως στις μονομαχίες και στα βασανιστήρια. Από τη στιγμή που η υπόθεση βγαίνει από το μυστηριώδες μπουντρούμι στους δρόμους, το αποτέλεσμα είναι το λιγότερο συμβιβαστικό, με έναν «κακό» που μοιάζει να προέρχεται από ταινία τρόμου.