Ένα κάλεσμα σε μνημόσυνο ξαναφέρνει κοντά μια οικογένεια, της οποίας αρκετά μέλη δεν θα είχαν πρόβλημα αν δεν βρίσκονταν εκεί, δίνει την ευκαιρία στον Ρουμάνο Κρίστι Πούιου για μια ενδοσκόπηση στη βαλκανική οικογένεια, την οποία ταλαιπωρεί η σύγκρουση της παράδοσης με τις σύγχρονες αντιλήψεις, οι πολιτικές αντιπαραθέσεις αλλά και τα προσωπικά πάθη του καθενός. Σε αντίθεση με βορειότερες περιπτώσεις (όπως η Οικογενειακή Γιορτή του Βίντεμπεργκ), ο σκοπός δεν είναι να αποδομηθεί η οικογένεια μέσω των καβγάδων αλλά μια διάθεση, που διαφαίνεται και από τις περιπαικτικές κινήσεις της κάμερας, πως όλοι μας έχουμε ζήσει κάτι τέτοιο και ίσως τελικά δεν χρειάζεται να το παίρνουμε και τόσο στα σοβαρά. Στυλοβάτης σε αυτή την άποψη είναι ο πρωταγωνιστής, ένας μεσήλικας γιατρός που σπανίως συγκρατεί τα γέλια του όταν το κλίμα γίνεται τεταμένο, παρασύροντας και τους υπόλοιπους στη λογική πως τίποτα δεν μπορεί να χαλάσει μια τέτοια σύναξη.