Μια ακόμη προσθήκη στη στοίβα των young adult περιπετειών που διαδραματίζονται σε δυστοπικό μέλλον ήταν το βιβλίο «Σκοτεινές Δυνάμεις» της νεαρής Αλεξάντρα Μπράκεν, του οποίου η επιτυχία έφερε άλλες δύο συνέχειες.

 

Η αναμενόμενη κινηματογραφική μεταφορά επαναφέρει τα προβλήματα του είδους, τον αποτυχημένο συνδυασμό της γλυκανάλατης συνταγής των teen dramedies με μια ανώφελη ανάγκη για στομφώδη πολιτική τοποθέτηση που δημιουργεί ένα εντελώς άνισο αποτέλεσμα.

 

Η ταινία παρακολουθεί τις περιπέτειες μιας ομάδας νέων από τους λίγους επιζήσαντες στη χώρα από μια ασθένεια που σκοτώνει τους περισσότερους και δίνει υπερφυσικές ικανότητες σε όσους επιβιώνουν.

 

Οι τελευταίοι γίνονται εχθροί μιας κυβέρνησης που στην ταινία εκπροσωπείται σχεδόν για δύο λεπτά από τον Μπράντλι Γουίτφορντ στον ρόλο του Προέδρου, παίρνοντας αμέσως τη στάμπα του «κακού», χωρίς περαιτέρω διερεύνηση. Συγκεντρωμένοι σε στρατόπεδα, κάποιοι νέοι επαναστατούν, δραπετεύουν και με όπλο τις δυνάμεις τους προσπαθούν να ζήσουν ελεύθεροι.

 

Παρά το ότι έχει μια δυναμική πρωταγωνίστρια (Αμάντλα Στένμπεργκ), η οποία στηρίζει έναν ενδιαφέροντα χαρακτήρα, η ταινία μπλέκει μονίμως σε βεβιασμένους διδακτισμούς περί ελευθερίας και διαφορετικότητας, προσωποποιεί την απειλή μέσα από εντελώς ξύλινους χαρακτήρες και στη δύσκολη ώρα επιστρατεύει το ρομάντσο μέσα από μπαλάντες που συνοδεύουν θυσίες στο όνομα του έρωτα.

 

Σκοτώνει δηλαδή την όποια διαφορετικότητα μπορούσε να της χαρίσει το πρωτογενές υλικό της, στηριζόμενη σε κοινοτοπίες και safe μονοπάτια που στο παρελθόν χάρισαν πρόσκαιρη φήμη σε αντίστοιχες απόπειρες.