Ένας έξοχος συνδυασμός αμέτρητων gags που μετατρέπουν ακόμα και διαδικαστικές σκηνές σε κάτι ξεχωριστό αλλά και δεκάδων αναφορών στο σινεμά της επιστημονικής φαντασίας κάνει τη νέα περιπέτεια του αγαπητού και σιωπηλού Σον ιδιαίτερα ελκυστική στα μάτια μικρών και μεγάλων.

 

Με το στούντιο της Aardman να επιμένει στη σχολαστικότητα που απαιτεί η τεχνική του stop motion animation, έχοντας παράλληλα αρκετή εμπειρία στον σχεδιασμό των ήχων, ώστε να καλύπτει την έλλειψη διαλόγων, η ταινία ενώνει τον κόσμο της φάρμας με αυτόν του Διαστήματος και ξεφεύγει μόνο σε μικρές στιγμές, όπου ο ρυθμός γίνεται φρενήρης και τα αστεία περνούν σαν αστραπή, χάνοντας την αξία τους.

 

Η κεντρική ιστορία είναι σχετικά υπεραπλουστευμένη για τα μάτια των μικρών θεατών, όσοι από τους μεγαλύτερους όμως μεγάλωσαν με τον Ε.Τ. και τις Στενές επαφές τρίτου τύπου θα πρέπει να εξηγούν στο τέλος γιατί βγαίνουν από το σινεμά βουρκωμένοι.