Η τρίτη και καλύτερη ταινία δρόμου που γύρισε στα '70s ο Βιμ Βέντερς στη Δυτική Γερμανία περιγράφει με αργό και λυρικό τρόπο μια σταδιακή παρακμή μέσω ενός ταξιδιού δύο ανδρών στην επαρχία, κοντά στις γραμμές που χώριζαν τη σήμερα ενωμένη χώρα. Θέτοντας ζητήματα για τη ζωή και τον θάνατο, δίλημμα που σύμφωνα με τον ίδιο τον Βέντερς μπορεί κάποιος να θεωρήσει κομβικό σημείο της τριλογίας αυτής, οι δύο φίλοι στοχάζονται πάνω στο παρελθόν τους, τις γυναίκες τους, που συνήθως απουσιάζουν, και την τέχνη του κινηματογράφου που σταματά να εμπνέει τον κόσμο έξω από τις μεγαλουπόλεις, αφού τα περισσότερα σινεμά που επισκέπτονται βρίσκονται λίγο πριν από το κλείσιμο.