Ένας πρωταθλητής του τένις σχεδιάζει να δολοφονήσει τη γυναίκα του για να την κληρονομήσει, αλλά το «τέλειο» σχέδιό του τού επιστρέφει μπούμερανγκ. Υπάρχει τέλειος φόνος; Ο Χίτσκοκ, βασισμένος στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Φρέντερικ Νοτ (ο οποίος έγραψε το παρόμοιας κλειστοφοβικής απειλητικότητας Waituntildark, που μεταφέρθηκε στο σινεμά το 1967 με την Όντρεϊ Χέπμπορν), παραδίδει μαθήματα μοντάζ εσωτερικού χώρου και καταγράφει με χειρουργική ακρίβεια σχέσεις και εσωτερικές σκέψεις με ήρωες ένα ζευγάρι που δεν αγαπιέται πια, τον εραστή της γυναίκας κι ένα πτώμα που πρέπει οπωσδήποτε κάποιος να χρεωθεί για να επέλθει η κάθαρση.

Vintage Χίτσκοκ, το Τηλεφωνήσατε συγκρίνεται άμεσα με τον Σιωπηλό Μάρτυρα (που γυρίστηκε την ίδια περίοδο), τη Θηλιά και τη Σωστική Λέμβο, ως προς την εξερεύνηση των ψυχολογικών ορίων των κλειστών χώρων. Αντίθετα με τον περιορισμό πολλών σκηνοθετών που μειοδοτούν όταν διασκευάζουν θεατρικά και σκέφτονται θεατρικά όταν κλείνονται σε τέσσερις τοίχους, ο Χίτσκοκ κάνει μεγάλο σινεμά δωματίου, εισχωρώντας βαθιά στην ψυχή των εμπλεκομένων, ειδικά επειδή δεν μπορούν να δραπετεύσουν. Μεγιστοποιεί την απειλή, μεγεθύνει τον φόβο, περιπλέκει το μοντάζ και εντείνει το μυστήριο, κρατώντας τις ισορροπίες ανάμεσα στα κλειδιά της λύσης και τη σημειολογία του λόγου και της εμφάνισης. Σε αντίθεση με την απελπισμένη, αγέρωχη και καλοντυμένη θεά Γκρέις Κέλι, οι άντρες στήνουν γύρω της ένα μακάβριο χορό σκιών και μας κολλάνε στο κάθισμα τόσα χρόνια μετά την πρώτη προβολή μιας ταινίας που δεν είναι καθόλου παρωχημένη.

Παρατηρήστε και πάλι την εφευρετική χρήση της κάμερας, που αποσπά και συγκεντρώνει, τοποθετώντας τον θεατή σε διαφορετικές γωνίες θέασης. Ο δαιμονικός Χίτσκοκ δεν ήταν ένας ορθόδοξος σκηνοθέτης, αν και οι ταινίες του μοιάζουν ακαδημαϊκές στη φόρμα. Η δημιουργική του ηθική ξεπηδούσε από την αβυσσαλέα ψυχή των δολοπλόκων ηρώων του κι εκείνος προσαρμοζόταν ανάλογα με την περίσταση. Επί 30 χρόνια, στην εποχή της αδιάκοπης ακμής του, δεν έκανε ποτέ λάθος στον χειρισμό και τον τόνο.