Όπως με πληροφορεί ένας φίλος με ακονισμένες γνώσεις στα μαθηματικά, που του ζήτησα να εκτελέσει χρέη συμβούλου στην ταινία, ακολουθία, άπειρη ή πεπερασμένη, μπορεί να θεωρηθεί μια λίστα στοιχείων με συγκεκριμένη σειρά, όπου επιτρέπονται επαναλήψεις.

 

Ως bonus για μια σημαντική λεπτομέρεια στο εξωφρενικό φινάλε της ταινίας προσθέτει πως ο καθρέφτης λογίζεται ως το κοντινότερο στοιχείο σε παρατήρηση απτής, έστω και ελάχιστης μεταφοράς στον χρόνο.

 

Πατενταρισμένη σε αμερικανικού ύφους θρίλερ συμπτώσεων και μεταφυσικής, η «παράλογης λογικής» σπαζοκεφαλιά του Ισπανού Καλπαρσόρο χάνεται σε μια αέναη λούπα συμπτώσεων

Ο συμπαθής πρωταγωνιστής στο Μυστικό της Πεταλούδας είναι σχιζοφρενής που ακολουθεί αγωγή και, βλέποντας τον φίλο του να πέφτει αιμόφυρτος από τα πυρά ληστών σε ένα βενζινάδικο, του καρφώνεται στο θολωμένο του μυαλό πως το περιστατικό όχι μόνο δεν ήταν τυχαίο αλλά ακολουθεί ένα μακάβριο μοτίβο και, ακόμη χειρότερα, πως θα μπορούσε να ήταν εκείνος το θύμα αν ο συλλογισμός του είναι βάσιμος και οι υπολογισμοί του αποδειχτούν σωστοί ‒ φυσικά, κανείς δεν τον πιστεύει.

 

Το στόρι περιπλέκεται άγρια όταν πολλοί άλλοι παρεμβάλλονται, από το παρόν και το μακρινό παρελθόν, πάντα με βάση τα νούμερα (τρεις αριθμούς συγκεκριμένα, που αντιστοιχούν σε ηλικίες, σε διαφορετικές εποχές).

 

Πατενταρισμένη σε αμερικανικού ύφους θρίλερ συμπτώσεων και μεταφυσικής, την ίδια στιγμή που μοντάρεται ως ρεαλιστική περιπέτεια, η «παράλογης λογικής» σπαζοκεφαλιά του Ισπανού Καλπαρσόρο χάνεται σε μια αέναη λούπα συμπτώσεων που συνδέονται με μια αυθαίρετη «επιστημονική φαντασία» σαν θεώρημα που συλλαμβάνεται με την ποιητική άδεια του τρελού που φωνάζει, αλλά βρίσκει κλειστές τις πόρτες.