Ο Κλέιτον Μπέρεσφορντ Τζούνιορ (Χέιντεν Κρίστενσεν) δείχνει να τα έχει όλα - μία πανέμορφη σύντροφο, τη Σαμάνθα Λόκγουντ (Τζέσικα Άλμπα), μία αξιαγάπητη μητέρα, τη Λίλιθ (Λένα Όλιν), μία καλοπληρωμένη δουλειά και πολλά λεφτά - πολύ περισσότερα δηλαδή απ΄ όσα θα μπορούσε κάποιος να ονειρευτεί. Όμως η ζωή του Κλέι στην πραγματικότητα απέχει πολύ από το να είναι τέλεια, αφού είναι αναγκασμένος να διατηρεί κρυφή τη σχέση του με τη Σαμ, η οποία δουλεύει ως οικιακή βοηθός στο σπίτι της μητέρας του, ενώ ο ίδιος πρέπει άμεσα να κάνει μεταμόσχευση καρδιάς. Ο Τζακ Χάρπερ (Τέρενς Χάουαρντ) είναι φίλος του Κλέι και καρδιολόγος, υπενθυμίζει δε συνεχώς στον Κλέι ότι πρέπει να μην αφήνει ούτε ένα λεπτό ζωής να πάει χαμένο, να αποκαλύψει στη μητέρα του τη σχέση του με τη Σαμ και να μην κάνει τίποτα που να τον καταπιέζει. Όταν η Σαμ ζητά από τον Κλέι να παντρευτούν, εκείνος αποφασίζει να πει στη μητέρα του την αλήθεια. Η απάντηση της Λίλιθ είναι να απειλήσει τη Σαμ και να της ζητήσει να απομακρυνθεί τόσο από τη ζωή τη δική της όσο και από του γιου της. Ο Κλέι γίνεται έξαλλος. Αποφασίζει να παντρευτεί το ίδιο κιόλας βράδυ τη Σαμ και ο Τζακ να γίνει κουμπάρος τους. Λίγα λεπτά μετά το γάμο, ο βομβητής του Κλέι χτυπά. Έχει βρεθεί κατάλληλος δότης καρδιάς. Ο αναισθησιολόγος κάνει την ένεση στον Κλέι. Όμως εκείνος εξακολουθεί να ακούει τους γιατρούς να τον προετοιμάζουν. Ο Κλέι έχει ανοσία στο αναισθητικό και αυτό σημαίνει ότι καταλαβαίνει ό,τι του συμβαίνει, αλλά δεν μπορεί να κινηθεί ή να μιλήσει. Ο Κλέι νιώθει όλα αυτά που κάνουν στο σώμα του.

Μέσα σε αυτό το τραγικό όνειρο, που δυστυχώς είναι πολύ πραγματικό, γίνεται μάρτυρας μιας τρομερής συνομωσίας, που λόγοι κινηματογραφικής δεοντολογίας δεν μου επιτρέπουν φυσικά να αποκαλύψω. Από εκεί αρχίζει να εκτίθενται ως ηθοποιοί ο τρομερά ανεπαρκής Κρίστενσεν, ο Τέρενς Χάουαρντ με την ψευτοτρεμάμενη φωνή και η Τζέσικα Άλμπα με την πλαστική μάσκα της bimbo σε επικίνδυνη αποστολή. Κυρίως όμως εκτίθεται η αληθοφάνεια του σεναρίου, που κύριο σκοπό έχει να επιβάλει τροπές στην πλοκή που θα κρατήσουν την αγωνία στα ύψη. Η μαύρη αλήθεια είναι πως κάποιες από αυτές είναι απροσδόκητες, ακόμη και με στάνταρ τραβηγμένου θρίλερ μυστηρίου. Βλάπτουν την αξιοπρέπεια της ταινίας, αλλά τρέφουν τη διαστροφή ενός θεατή που πιθανώς θέλει απίστευτα πράγματα να συμβαίνουν στο πανί. Κι όντως συμβαίνουν: σκευωρίες από τις πιο «γειά σου» που μπορεί κανείς να φανταστεί, συνομιλία μεταξύ δυο νεκρών που δεν είναι ακριβώς νεκροί, εξωσωματικές εμπειρίες με τράβελινγκ σε δρόμους και διαδρόμους, ιατρικές ομάδες που δεν συναντώνται σε κανένα σοβαρό νοσοκομείο και άλλα πολλά που συνιστούν μια έμμεση παρωδία με αγέλαστο προφίλ. Και, κερασάκι στην τούρτα, μια κανονική εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς με αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο. Λίγα είναι όλα αυτά σε μόλις 78 λεπτά;