Δεύτερο μέρος του έπους του Γάλλου μέγα γκάνγκστερ, με τον Κασέλ 20 κιλά βαρύτερο, κυνικότερο, σοφότερο, συγκεντρωτικό και καθοδηγητή στην παρανομία. Η ταινία ασχολείται πλέον με έναν αυτόνομο εγκληματία που έμαθε να χειρίζεται τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και να δημιουργεί μια διαθλασμένη εικόνα κατά βούληση, που του χρησίμευσε για να καλλιεργήσει το προφίλ του υστερημένου ταξικά, που επεμβαίνει διορθωτικά. Η παθολογία του παραμένει ανεξερεύνητη και η ματιά του Ρισέ δεν καταφέρνει να προσθέσει κάτι παραπάνω στον Μερίν, παρά μόνο να προσαρμόζεται σχετικά ελαστικά στο στυλ της εποχής και τη δουλειά του Κασέλ πάνω στο σχιζοειδές μοντέλο του κατά φαντασία ήρωα. Λόγω θέματος, το δεύτερο μέρος έχει λίγο μεγαλύτερο ενδιαφέρον στη σχέση ψυχολογίας και κοινωνίας.