Η Κριστίν έχει το πάνω χέρι και δίνει την εικόνα μιας σκληρής και αδίστακτης μάνατζερ. Σύντομα η Ιζαμπέλ, ταπεινωμένη από τη συμπεριφορά της Κριστίν, σχεδιάζει να την εκδικηθεί. Εφευρετική και μεθοδική, καθετί που κάνει και σκέφτεται αποτελεί μέρος των δολοπλόκων σχεδίων της.

Τελευταία ταινία του σκηνοθέτη του Όλα τα πρωινά του κόσμου Αλέν Κορνό, η Αντίζηλος ξεκινάει ως δράμα χαρακτήρων, όπου μια αδίστακτη διευθύντρια χειρίζεται μια φιλόδοξη υπάλληλο, στέλεχος της μεγάλης επιχείρησής της, και καταλήγει ως ένα ιδιότυπο δικαστικό θρίλερ, με ενδιάμεσο σταθμό μια ιστορία δολοφονίας. Η μεγαλύτερη σε ηλικία γυναίκα, σατανική και υπολογίστρια χωρίς όρια, βγάζει στην επιφάνεια τη δαιμονική πλευρά της μικρότερης, ποντάροντας σε δημιουργία σχέσης εμπιστοσύνης κι εξάρτησης, μια συνωμοτικότητα, που αν εκτροχιαστεί, οδηγεί σε ακραίες πράξεις.

Ο τρόπος που ο Κορνό μεταφράζει τον ανταγωνισμό σε παιχνίδι εξουσίας και ταπείνωσης και, αμέσως μετά, σε εκδίκηση, είναι γκρίζος και μινιμαλιστικός, με ελάχιστη μουσική και μετρημένες κινήσεις - ένα στυλιζάρισμα που δείχνει αυτοπεποίθηση στο υλικό του. Κι ενώ το πρώτο στάδιο παρακολουθείται με άνεση λόγω της ικανότητας της Σκοτ Τόμας και της αβίαστης ανάπτυξης των δυο γυναικείων χαρακτήρων, η συνέχεια απογοητεύει, λόγω της ψεύτικης νομικής διαδικασίας και της αδυναμίας της Σανιέ να πείσει ως μοιραία γυναίκα με θηλυκή σκέψη και ανδρική συμπεριφορά.