Άλλη μια δραματική κομεντί που επικεντρώνεται στη νοσταλγική αναζωπύρωση των σχέσεων μιας παρέας φωτογενών πρώην συμμαθητών με αφορμή τη συγκέντρωση/reunion που καταλήγει σε εξομολογήσεις απωθημένων και επανάληψη των ίδιων λαθών, πάντα συνοδεία μέθης. Το πρόβλημα με το σενάριο του Τζέιμι Λίντεν, που επίσης σκηνοθετεί, είναι πως το υλικό του δεν είναι αρκετά αστείο για κωμωδία, ούτε αρκετά βαθύ για υπολογίσιμο δράμα, αφήνοντας στον αέρα το πολυπληθές καστ γνωστών ηθοποιών, με διάσπαρτες συμπαθητικές στιγμές που δεν μπορούν να σώσουν το πάρτι.