Ιδιότυπο stand up comedy από τον Τζον Γουότερς, που εδώ μας ξεναγεί στο ταλέντο του αφηγητή και κωμικού. Δεν είναι καθόλου κακός, σε σύγκριση μάλιστα με μερικούς επαγγελματίες του είδους, η άνεση και η επαφή του με το κοινό είναι αξιοθαύμαστη. Περνάει μέσα από τις ταινίες του, με ναυαρχίδα το Pink Flamingos, την απαράλλαχτη άποψή του για το καλό που κάνει το κακό γούστο και την ευεργετική ελευθερία της σεξουαλικότητας ως έκφρασης σε κάθε μορφή τέχνης και ατεχνίας. Λάλος και αθυρόστομος, δοκιμάζει το ακροατήριο και ενίοτε καταφέρνει να εισπράξει το δοκούν: αμηχανία και απορία, ξάφνιασμα με την ξαφνική αλλαγή σκυτάλης από τα γνωστά κινηματογραφικά παραμύθια σε ανορθόδοξα χτυπηματάκια λίγο κάτω από τη μέση. Η κινηματογράφηση είναι αναπόφευκτα στατική, αλλά ο Γουότερς αποζημιώνει με τις απολαυστικές εμμονές του και μας προσκαλεί σε μια βραδιά με cult εμμονές και ιστοριούλες από το ένδοξο χύμα του παρελθόντος.