Το Γουόλ Στριτ 2 θα μπορούσε να είναι ανάλογη περίπτωση με τη συνέχεια του Hustler, που είχε ως αποτέλεσμα την επιστροφή του μπιλιαρδόρου/Πολ Νιούμαν στην τσόχα και την απατεωνιά, στο Χρώμα του χρήματος. Ως ένα σημείο μοιάζει με την ταινία του Σκορσέζε, εκτός από το ότι ο Γκέκο είναι από τους μόνους που ξέρει πραγματικά τι χρώμα έχει το χρήμα: ο Νιούμαν έπαιζε επίσης ένα γέρικο λιοντάρι που γνωρίζει τον ρόλο του (και τον ρόλο στην ταινία, αλλά σε νεότερη ηλικία) και που χρησιμοποιεί έναν αφελή αλλά ταλαντούχο νέο και τον χειρίζεται για να πετύχει τους στόχους του. Τότε ο top gun Τομ Κρουζ, τώρα ο young turk Σάια Λεμπέφ. Υπάρχει, ωστόσο, μια ειδοποιός διαφορά στη νέα ταινία του Όλιβερ Στόουν. Το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης δεν είναι απλώς ένα ντεκόρ που λειτουργεί ως υπογάστριο στην ταινία, ούτε καν ως ένα κομμάτι μιας πόλης που δρα ως άλλος πρωταγωνιστής.

Πρόκειται για ένα θέατρο που περικλείει τους ήρωες, τους καθορίζει συμπεριφορικά και ψυχολογικά - μια αρένα όπου όλοι οι πρωταγωνιστές κινούνται ως έρμαια ενός αδηφάγου οικονομικού συστήματος και διαθέτουν τον χώρο και τη βούληση μιας μαριονέτας. Η πρωτότυπη ταινία είχε τη φαεινή ιδέα να έχει έναν πρωταγωνιστή που διαμόρφωσε το σύστημα αυτό, έχτισε το ρινγκ και γκρέμισε τους αντιπάλους του για να στεφθεί πρωταθλητής, έναν Θεό του δολαρίου, αδίστακτο και πανούργο, άφιλο και άπατρι, ένα γυαλισμένο ερπετό με κολλαρισμένους γιακάδες και αλεξίσφαιρη ψυχή. Ο Γκέκο έχασε τη φόρμα του στη φυλακή, αλλά μόνο για λίγο. Υποκρίνεται τον κουρασμένο για να φλομώσει τους αντιπάλους. Γι' αυτό και στην αρχή, ο Μάικλ Ντάγκλας είναι πιο απολαυστικός, ο ρόλος του είναι πιο αμφίσημος και γλιστερός.

Το μεγάλο κόλπο είναι εγγεγραμμένο στο DNA, του αν και η περιουσία του δεν του ανήκει, όπως δεν ήταν άλλωστε ποτέ κτήμα του. Οργανώνει την αντεπίθεσή του, αλλά κάπου στη μέση ο Όλιβερ Στόουν μας προειδοποιεί, εξαπολύοντας ένα περιγραφικό κήρυγμα, πως η Wall Street είναι ο διάβολος που είναι υπεύθυνος για όλα τα δεινά της σύγχρονης κοινωνίας. Η συγκυρία τον επιβεβαίωσε, όπως και τον Μάικλ Μουρ στο πρόσφατο ντοκιμαντέρ του. Η κρίση τσάκισε την Αμερική κι όλον τον κόσμο κι η καρδιά του Γκέκο λύγισε μπροστά στη συγκινητική αθωότητα της κόρης του και την αφοσίωση του αγαπημένου της. Μπροστά στην ευθύνη σηκώνεται στο ύψος των περιστάσεων και υποχωρεί. Μαζί του υποχωρεί και η ψυχαγωγική μοχθηρία μιας ταινίας που την έκανε πιστευτή στην πρώτη της εκδοχή. Όλοι έχουν δικαίωμα στο μελό, όχι όμως και ο Γκόρντον η Σαύρα.