Ο Πάολο Βιρτζί αλλάζει τόνο μετά το Ανθρώπινο Κεφάλαιο και αποστάζει όσο περισσότερο χιούμορ μπορεί από μια ακόμη σοβαρή, στα όρια του τραγικού, ιστορία δύο γυναικών που συναντιούνται σε μια προοδευτική ψυχιατρική κλινική και δραπετεύουν παρέα, για να συναντήσουν τους δαίμονές τους στον έξω κόσμο. Μακριά από το προστατευμένο χάος της βίλας Μπιόντι, στα πέριξ της Τοσκάνης, η φαντασιόπληκτη Μπεατρίτσε και η εσωστρεφής Ντονατέλα προσποιούνται τις κανονικές, με ανάμεικτα αποτελέσματα, κωμικοτραγικά στην περίπτωση της αλλοπαρμένης, πυροβολημένης μυθομανούς που πιστεύει πως είναι αδικημένη αριστοκράτισσα, και σκέτα τραγικές όσον αφορά τη βαθιά πληγωμένη, μονίμως σκιαγμένη Ντονατέλα, με τα τατουάζ και τη θλίψη στο βλέμμα. Η Μικαέλα Ραματσότι και η Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι (με συνέπεια συναρπαστική) αλληλοσυμπληρώνονται με επιτυχία, ο Πάολο Βιρτζί φτιάχνει ένα ιδιότυπο, αλλά όχι και τόσο απρόσμενο road movie, και, ενώ το ταξίδι των δύο γυναικών συνιστά μια συναισθηματική ακροβασία, η πειστικότητα δεν τηρείται πάντα.