Ρωτώντας πρόσφατα σε μια συνέντευξη την Ιζαμπέλ Ιπέρ ποια στοιχεία την είλκυσαν στον χαρακτήρα της μαντάμ Χάιντ, μιας μειλίχιας καθηγήτριας Φυσικής σε ένα Λύκειο, που δεν καταφέρνει να συμμαζέψει τους άτακτους μαθητές της, αλλά μεταμορφώνεται σε «άλλο άνθρωπο», απάντησε «τίποτε το ιδιαίτερο», θεωρώντας πως πρόκειται για μια ακόμη περίεργη κατασκευή του σκηνοθέτη Σερζ Μποζόν.

 

Το δόλωμα βρίσκεται στον εκκεντρικό χειρισμό των χαρακτήρων από τον ιδιόρρυθμο Γάλλο, ο οποίος ποντάρει στο παράδοξο και ανατρέπει τις δραματικές καταστάσεις με υπόγειο χιούμορ.

 

Η «Κυρία Χάιντ» δεν καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον ως το τέλος, αλλά ανεβαίνει κλίμακα από την απόσταση που παίρνει η Ιπέρ από τη συναισθηματική φόρτιση μιας απογοητευμένης γυναίκας που διχάζεται για να επιβιώσει.