Η αναβάθμιση της Λορ Καλαμί σε πρωταγωνίστρια της γαλλικής κινηματογραφικής σκηνής ξεκίνησε από την απολαυστική τηλεοπτική σειρά «Call my Agent» και τον χαρακτήρα της Νοεμί, που από αδιάκριτη γραμματέας και comic relief εξελίχθηκε σε ερωτοχτυπημένη, διεκδικητική, υπερ-σεξουαλική φιγούρα και, κατ’ επέκταση, σε επίσημη αγαπημένη των φαν. Αν και μεγαλύτερο ερμηνευτικό της επίτευγμα μέχρι στιγμής είναι η «μάνα κουράγιο» του εξαιρετικού, θριλερίζοντος «Full Time», η περσόνα της Νοεμί και η εξερεύνηση της γυναικείας σεξουαλικότητας μετά τα σαράντα παραμένει μια σταθερά της φιλμογραφίας της. Στο «It’s Raining Men» η Καλαμί υποδύεται ανικανοποίητη σύζυγο που ανακαλύπτει τα dating apps και… αλληλούια, αρχίζει να «βρέχει άντρες». 

 

Η πρόθεση της δημιουργού είναι να κάνει μια ελαφριά κομεντί που αφουγκράζεται ανησυχίες γυναικών αντίστοιχης ηλικίας, κατάστασης και διάθεσης, συνεπώς ο υπογράφων οφείλει να αποδεχτεί ότι (μάλλον) δεν ανήκει στο target group της ταινίας και ότι μέλη του τελευταίου ενδέχεται να εντοπίσουν σημεία ταύτισης. Μια κομεντί, όμως, χρειάζεται πρόζα, χρειάζεται απρόοπτα και επεισόδια, δεν μπορεί να στηρίζεται αποκλειστικά στην ευφορική διάθεση των συντελεστών μπροστά από τον φακό και στο concept της. Το οποίο, να σημειωθεί, προσεγγίζεται με τόση σιγουριά για την τολμηρότητα και για τη σκανδαλιστική του φύση, που θα ορκιζόσουν ότι πρόκειται για αμερικάνικη παραγωγή και όχι για γαλλική. 

 

Δίχως τα παραπάνω στοιχεία, η πρωταγωνίστρια μένει έκθετη και καταφεύγει στη μανιέρα της και σε ερμηνευτικές υπερβολές, για να αναπληρώσει τις ελλείψεις του υλικού και να κερδίσει τη συμπάθειά μας, αλλά ολόκληρη ταινία δεν μπορεί να βγει έτσι. Όσο για την προβλέψιμη κατάληξη της ερωτικής διαδρομής της ηρωίδας, έχει ένα punchline που κάνει όσα προηγήθηκαν να μοιάζουν με ένα τρομακτικά ανοικονόμητο ανέκδοτο, το οποίο ίσως να έφερνε καλύτερα αποτελέσματα ως δεκάλεπτο σκετς μιας αβαρούς ερωτικής ανθολογίας.