Ένα οργιώδες καστ σε μια έξυπνη περιπέτεια κατασκοπείας που άνετα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως οι «Αναλώσιμοι» για τους σινεφίλ. Βασίζεται στο κόμικ των Γουόρεν Έλις και Κάλι Χάμνερ και έχει ως θέμα την απότομη και ολική επαναφορά του αποσυρμένου πράκτορα Φρανκ Μόουζες. Πληρωμένοι δολοφόνοι τον καταδιώκουν και ανακαλύπτει πως ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης θέλει να εξοντώσει αυτόν και την παλιά του ομάδα, όσους δηλαδή είχαν εμπλακεί σε μια παλιά, βρόμικη αποστολή των ΗΠΑ στη Γουατεμάλα. Οι βετεράνοι σπάνε τη μονοτονία της αναγκαστικής συνταξιοδότησής του με μια καταιγιστική επανένωση: ξεσκουριάζουν και ταυτόχρονα ξεκαθαρίζουν τους λογαριασμούς.

Είναι σαφές πως η ταινία είναι μια πικρή παραβολή για το Χόλιγουντ, έναν τόπο που ευνοεί τους νέους και σκοτώνει τα άλογα πριν ακόμη γεράσουν βιολογικά. Τα μέλη της ομάδας συναπαρτίζουν τις διαφορετικές τάσεις των πεπειραμένων σταρ που υποτίθεται πως υποδύονται σκιωδώς: ο αρχηγός Φρανκ Μόουζες (Μπρους Γουίλις) είναι ο φυσικός ηγέτης, που κρατιέται πάντα σε σωματική φόρμα και αποφασίζει επιτέλους να ενδώσει στο κάλεσμα του έρωτα, με συνοδοιπόρο τη Μέρι Λουίζ Πάρκερ. Η Έλεν Μίρεν συμβολίζει την παλιά γόησσα που δεν έχει χάσει την αυτοσυγκέντρωση και την ψυχραιμία της. Ο Μόργκαν Φρίμαν είναι η επιτομή του κουλ σοφού με αυτοθυσία.

Ο Μπράιαν Κοξ είναι ο Ρώσος - η νέα τάξη που ορίζει τη διαπραγμάτευση. Και ο Τζον Μάλκοβιτς, ο πιο απολαυστικός όλων, ένας παρανοϊκός που συνήθως έχει δίκιο, ο κρίκος που προστατεύει την ομάδα από τις κακοτοπιές και είναι διασκεδαστικός άθελά του. Το Red θέλει να είναι μια κωμωδία με χαρακτήρες, εκρήξεις και αγωνία. Χωρίς να υπερβεί τα εσκαμμένα, καταφέρνει τον στόχο, αν και αφήνει την αίσθηση μιας πολυταινίας που, πέρα από τη ρετρό σύλληψη της κεντρικής ιδέας της, δεν έχει πολλά αποθέματα ουσιαστικής πρωτοτυπίας.