Προγραμματισμένο να βγει σε όλο τον πλανήτη τις ημέρες που αυτός κατέβασε ρολά, το νέο εγχείρημα του Βιν Ντίζελ για franchise, τώρα που οι Ντουέιν Τζόνσον και Τζέισον Στέιθαμ φαίνεται να του έκλεψαν όλη την πλάκα στα Fast and Furious, μπορεί και να λέει «ευχαριστώ» σε όσα συνέβησαν.

 

Αυτό σημαίνει πως η ενδεχόμενη αποτυχία μιας κουραστικής περιπέτειας με πρωταγωνιστή που ακόμα και για τα δεδομένα του action star έχει πολύ χαμηλό ερμηνευτικό βεληνεκές δεν θα μπορούσε να δικαιολογηθεί, ενώ τώρα το χαμηλής ποιότητας περιεχόμενο κρύβεται επιμελώς ως θύμα του lockdown.

 

Η αλήθεια μπορεί και να είναι κάπου στη μέση, με την κίνηση στον χρόνο που κάνει το μοντάζ να διατηρεί κάπως το σασπένς για όσα συμβαίνουν, μέχρι που αναμενόμενα στο δεύτερο μισό στήνεται ένα πανηγύρι δράσης από έναν σκηνοθέτη που έχει στο βιογραφικό του μια σειρά τίτλων video games, κάτι που φαίνεται από τον καλό χειρισμό των εφέ αλλά και την αναμενόμενη αμετροέπεια, που από ένα σημείο κι έπειτα προκαλεί πονοκέφαλο.