To «Mediterraneo», το οποίο στα Γκόγια του 2021 κέρδισε βραβείο Φωτογραφίας απέναντι στις «Παράλληλες Μητέρες» του Αλμοδόβαρ, παρακαλώ –η guerilla κινηματογράφηση στη θάλασσα προκρίθηκε έναντι της αλμοδοβαρικής καλλιγραφίας–, μας μεταφέρει στη Λέσβο του 2015 και πραγματεύεται ένα κοινωνικό ζήτημα που, φυσικά, ποτέ δεν έπαψε να υφίσταται, αλλά πριν λίγες μέρες επανήλθε στην ειδησεογραφική επικαιρότητα με τον πλέον τραγικό τρόπο. 

 

Κινηματογραφικά, πάντως, θα πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ πραγματικού και του δραματικού κατεπείγοντος. Εδώ η δραματουργία είναι πλημμελής, το ενδιαφέρον εξασφαλίζεται κυρίως λόγω του θέματος, της καταγγελτικής λειτουργίας του έργου, του περάσματος μπροστά από τον φακό γνώριμων εγχώριων φυσιογνωμιών, όπως ο Βασίλης Μπισμπίκης και ο Γιάννης Νιάρος, και της προσηλωμένης ερμηνείας του Φερνάντεζ.