Το «Quiet Maid» ξεκινά με το γενικό πλάνο ενός τουριστικού παραδείσου. Πάνω που σκεφτόμασταν ότι θα θέλαμε να βρισκόμαστε εκεί, εμφανίζονται ένα χέρι, ένα ξεσκονόπανο και ο άνθρωπος στον οποίο ανήκουν και μας αιφνιδιάζουν. Βλέπεις, παρακολουθούσαμε το τοπίο μέσα από ένα τζάμι τόσο καθαρό, που είχε γίνει αόρατο, για να θυμηθούμε και το διαχρονικό σλόγκαν παλιότερης διαφήμισης. Ο άνθρωπος που καθαρίζει είναι η ηρωίδα μας, η Άνα, μια νεαρή γυναίκα από την Κολομβία που εργάζεται στην Καταλονία ως οικιακή βοηθός μιας πλούσιας τετραμελούς οικογένειας, με την υπόσχεση ενός σταθερού εισοδήματος και μιας άδειας παραμονής. 

 

Η λειτουργία αυτού του εισαγωγικού πλάνου είναι διπλή: από τη μια μας υπενθυμίζει ότι ο «παράδεισος» αυτός δείχνει τόσο όμορφος και μπορούμε να τον απολαύσουμε επειδή η φροντίδα του στηρίζεται σε εργατικά χέρια σαν της Άνα. Και από την άλλη, η Άνα καθαρίζει ένα τζάμι ήδη πεντακάθαρο. Αφού το τέλος της εργασίας της έχει ήδη πραγματωθεί, η ίδια η εργασία μετατρέπεται σε τέλος, σαν εκείνο που απαιτείται να μην είναι το αποτέλεσμα της παροχής εργασίας αλλά η επικύρωση της σχέσης εξάρτησης της εργαζομένης με τους εργοδότες της.  

 

Η εισαγωγή αυτή μάς βάζει απευθείας στο κλίμα και συστήνει τα θέματα μιας ταινίας που ως concept θυμίζει φεστιβαλικά δράματα κοινωνικού ρεαλισμού. Ωστόσο, δεν φέρει την αφτιασίδωτη όψη τους και στο φινάλε της μεριμνά να ικανοποιήσει το λαϊκό αίσθημα, εκεί όπου ο μέσος φεστιβαλικός εκπρόσωπος θα επέλεγε την οδό ενός δυσοίωνα ανοιχτού φινάλε. Αυτή η επιλογή του Μιγκέλ Φάους πιθανότατα κόστισε πολλά στη συμμετοχή της ταινίας σε φεστιβάλ, οι προγραμματιστές των οποίων συχνά αποδεικνύονται δύσκαμπτοι – σκεφτείτε π.χ. ότι το εξαιρετικό «Βοiling Point», σύμφωνα με δηλώσεις των παραγωγών του, είχε απορριφθεί από δεκάδες μικρά και μεγάλα φεστιβάλ, επειδή ήταν «πολύ εμπορικό». Ακριβώς για τον ίδιο λόγο μπορεί να ανέβει στην εκτίμηση περισσότερων θεατών η ταινία, αν βέβαια περάσουν το κατώφλι της αίθουσας. Κι ελπίζεις να αποτελέσει βήμα ώστε η Πόλα Γκριμάλντο να πάρει ρόλους σε μεγαλύτερες και ακόμα καλύτερες ταινίες, καθώς το πρωταγωνιστικό της χάρισμα είναι εντυπωσιακό.