Ο Γάλλος στρατηγός Αρμάν ντε Μοντριβό συμμετέχει στην εκστρατεία για την εγκαθίδρυση του Φερδινάνδου του 7ου, μονάρχη της Ισπανίας. Το ταξίδι όμως έχει και προσωπικό σκοπό. Ο στρατηγός ψάχνει απεγνωσμένα τη γυναίκα με την οποία είναι ερωτευμένος και που έχει χάσει εδώ και χρόνια τα ίχνη της. Τελικά, θα τη βρει στο μικρό αυτό νησάκι. Η Αντουανέτα, δούκισσα του Λανζέ, είναι η γυναίκα που ψάχνει.

Γαλήνια μεταφορά του μυθιστορήματος του Ονορέ ντε Μπαλζάκ από τα σίγουρα χέρια του Ζακ Ριβέτ, ενός από τους σκαπανείς της nouvelle vague, που στράφηκε στους κλασικούς, με κλασικό τρόπο - άντε, κι ένα ανεπαίσθητο twist για τους παρατηρητικούς. Ο θεατής οφείλει να έχει υπομονή για να συναντηθεί με τα ξεσπάσματα μιας βραδυφλεγούς ιστορίας έρωτα και απώλειας, σε μια ταινία εποχής που επιμένει στα στοιχειώδη υλικά των χαρακτήρων, χωρίς υπερβολές, δίχως όμως και ειδικό ενδιαφέρον. Για να επιχειρήσω ένα ακροβατικό παράδειγμα, το Κους Κους με Φρέσκο Ψάρι ήταν μια ταινία που «αργούσε» με σκηνοθετική άποψη και έχτιζε με κεντημένο νόημα - εννοώντας πως τα φιλμ που δεν βασίζονται στην παραδοσιακή και αρκετά αμερικανική λογική της τρίπρακτης δομής με τις καίρια τοποθετημένες ανατροπές δεν είναι αναγκαστικά βαρετά. Ο Γκιγιόμ Ντεπαρντιέ ξεχωρίζει για την πειστική, βασανισμένη του έκφραση.