Remake του κλασικού μιούζικαλ Άννι, όχι από έναν καταξιωμένο σκηνοθέτη, όπως ο Τζον Χιούστον, που το είχε δοκιμάσει ως πείραμα και κατέληξε άσκηση χωρίς ιδιαίτερη σφραγίδα, αλλά από τον Γουίλ Γκλουκ, που έδωσε υπόσχεση ικανού σκηνοθέτη κωμωδίας με το Εύκολη κατά λάθος και τη διατήρησε οριακά με το Όχι μόνο φίλοι. Εδώ κλήθηκε να εκσυγχρονίσει ένα αρκετά παλιωμένο έργο, από το οποίο έχει απομείνει μόνο το κεντρικό μουσικό κομμάτι, το «Tomorrow», ως στάνταρ αισιόδοξης μελωδίας κυρίως για το αμερικανικό κοινό. Το ορφανοτροφείο έγινε μονάδα φροντίδας παιδιών, η εποχή μετακινήθηκε από τα '30s της Μεγάλης Ύφεσης μετά το κραχ στο θολά προβληματικό σήμερα, με «κακό» όχι τον Όλιβερ «Ντάντι» Γουόρμπακς αλλά τον Γουίλ Στακς, που έχει πλουτίσει από την τεχνολογία και πάει για δήμαρχος της Νέας Υόρκης (Τζέιμι Φοξ). Πρωταγωνίστρια είναι η πιτσιρίκα από τα Μυθικά πλάσματα του Νότου, η Κουβενζανέ Γουόλις, που είναι πιο γλυκιά και από το πετιμέζι, ενώ στον στριφνό αλλά δόκιμο και διασκεδαστικό ρόλο της ανάδοχης μητέρας των πάλαι ποτέ ορφανών (εδώ ημι-εγκαταλειμένων) παιδιών, που είχε παίξει η κομεντιέν Κάρολ Μπερνέτ, τσιρίζει και ακκίζεται σε εγκληματικό βαθμό η Κάμερον Ντίαζ, σε μία από τις πιο υστερικές και ανυπόφορα off ερμηνείες των τελευταίων ετών. Το αποτέλεσμα είναι ένα φορτωμένο και απλοϊκό μελόδραμα παλιομοδίτικης γυαλάδας, επαγγελματικά εκτελεσμένο, εντελώς μετέωρο ανάμεσα στο πρωτότυπο υλικό και τη μετασκευή του σε κάτι απτό και λειτουργικό, που δεν συμβαίνει ποτέ. Ακόμη και για τους φανατικούς του μιούζικαλ, η εμπειρία δεν προβλέπεται εντελώς ανώδυνη – πάντως, φαίνεται πως οι λάτρεις είναι αρκετοί, αφού παρά το hacking που έγινε στη Sony και ειδικά σε αυτή την ταινία, οι παγκόσμιες εισπράξεις μέχρι στιγμής έχουν ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, καλύπτοντας και με το παραπάνω τον προϋπολογισμό της ταινίας!