Παρότι ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης Πολ Φιγκ δήλωσε πως το Spy δεν σατιρίζει το είδος της κατασκοπικής περιπέτειας, η ταινία του είναι καθαρή παρωδία και μάλιστα επιτυχημένη, στο μέτρο που υπερβάλλει συνειδητά στα ανδραγαθήματα μιας απρόβλεπτης ηρωίδας και βγάζει πολύ συχνά γέλιο, δουλεύοντας διεξοδικά με τη Μελίσα Μακάρθι στον ρόλο της πρακτόρισσας της CIA, Σούζαν Κούπερ. Έχοντας συνεργαστεί με εξαιρετικά αποτελέσματα μαζί της στις Φιλενάδες και το Heat, ο Φιγκ αναπτύσσει την κωμικότατη ιδέα να αναθέσει μια ογκώδη σε μέγεθος και ανασφάλεια γραμματέα της μυστικής υπηρεσίας (αν και διαπιστευμένη πράκτορα στα χαρτιά και την εκπαίδευση) την επικίνδυνη αποστολή του εντοπισμού της δολοφόνου (Ρόουζ Μπερν) του αγαπημένου της συναδέλφου (Τζουντ Λο) αλλά και της πυρηνικής βόμβας που έχει κρύψει και ετοιμάζεται να πουλήσει στον μεγαλύτερο πλειοδότη-τρομοκράτη. Ως άλλος ατζαμής Τζέιμς Μποντ που αυτοσχεδιάζει ασταμάτητα, περιτριγυρίζεται από άνδρες και ανδρείκελα, φονιάδες και μπράβους, αλλά με τη γυναικεία διεισδυτικότητα και την πείρα της στην επεξεργασία πληροφοριών όχι μόνο γλιτώνει τον εαυτό της και τους υπόλοιπους, ειδικά τον αρχιαδέξιο Τζέισον Στέιθαμ σε εμφάνιση-έκπληξη (θετικότατη), αλλά επεμβαίνει δραστικά την κατάλληλη στιγμή, ενίοτε εφευρίσκοντας τη στιγμή του καίριου χτυπήματος. Ασυζητητί, η Μακάρθι είναι η πιο αστεία γυναίκα στο Χόλιγουντ αυτήν τη στιγμή, κυρίως γιατί προσκολλήθηκε πανέξυπνα στον Πολ Φιγκ, ο οποίος γνωρίζει πώς να μετατρέψει τους περιορισμούς της σε προτερήματα και την ίδια, από πεζή loser, σε ευαίσθητη νικήτρια, εξερευνώντας όλη την γκάμα της φόρμουλας του παιξίματος της και του σεναρίου.