Με το Babe, ο Κρις Νούναν απέδειξε πως μπορεί να συνταιριάζει τον ανθρώπινο κόσμο με το ζωικό βασίλειο, χωρίς να χάνει το χιούμορ πίσω από αυτήν την παράδοξη ένωση. Στο Miss Potter δίνει ζωή στον φανταστικό κόσμο της φερώνυμης συγγραφέως, η οποία άργησε να έλθει σε επαφή με την πραγματικότητα και, όταν το κατάφερε, επιβλήθηκε σε όλο τον κόσμο με τις εικονογραφημένες παιδικές της ιστοριούλες. Η δεσποινίς Πότερ βρήκε την άκρη με τον εκδοτικό οίκο που ενθουσιάστηκε με τις περιπέτειες του Πίτερ Ράμπιτ, και παντρεύτηκε τον εκδότη της, τον άνθρωπο που την πίστεψε και τη στήριξε. Η διαδρομή από τη φανταχτερή της εσωστρέφεια ώς το θρίαμβο φτιάχνουν μια γλυκιά και χαριτωμένη ταινία, που δεν στέκεται στο ύψος και το (παραγνωρισμένο) βάθος του παρεμφερούς Finding Neverland, παρά τις φιλότιμα βρετανικές (και πάλι) προσπάθειες της Ζελβέγκερ.