Η Πατ και η Άντζι ζουν αρμονικά και αγαπημένα επί 30 χρόνια στο διαμέρισμα της πρώτης στο Χονγκ Κονγκ, απολαμβάνοντας τον σεβασμό και τη φαινομενική αποδοχή των οικογενειών και του άμεσου περίγυρού τους. Όταν η Πατ πεθαίνει ξαφνικά και η απαρηγόρητη Άντζι κανονίζει τα διαδικαστικά, ακολουθώντας τις επιθυμίες της συντρόφου της, έρχονται στην επιφάνεια βίαιες αντιρρήσεις, που ξεπερνούν κατά πολύ τους καλούς τρόπους και τη συμπαθή αντιμετώπιση που βλέπουμε στο ξεκίνημα. Στην τέταρτη ταινία του, ο Ρέι Γιουνγκ, ο οποίος έχει σπουδάσει νομικά πριν αποφασίσει πως μόνο η σκηνοθεσία τον ενδιαφέρει, πραγματεύεται την αξιοπρέπεια αλλά και τη μοναχικότητα μιας ανοχύρωτης γυναίκας σε μια βαθιά ομοφοβική κοινωνία, που την οδηγεί στην περιθωριοποίηση, αδιαφορώντας για τον ανθρώπινο παράγοντα και κοιτάζοντας αποκλειστικά το συμφέρον της. Από τον τίτλο και μόνο, το Όλα θα Πάνε Καλά, που έκανε πρεμιέρα και διακρίθηκε με το Teddy Award στο Φεστιβάλ Βερολίνου, υπονοεί την ανθεκτικότητα της Άντζι αλλά αξίζει κυρίως για το διακριτικό πορτρέτο μια μαχήτριας για το ηθικό δίκιο και την προσωπική ισορροπία.