Σε ένα υποθετικό κινηματογραφικό κουπόνι «στοιχήματος», στην κατηγορία αγώνων «ντουέτο παραγωγού-σκηνοθέτη για περιπέτεια», οι Σκοτ και Μπρουκχάιμερ θα είχαν τη μικρότερη απόδοση. Αν μάλιστα παίζει βασικός και ο Ντένζελ Ουάσινγκτον, μην αγχωθείς καθόλου. Είναι δεδομένο ότι ο μεγαλοπαραγωγός του Χόλιγουντ ξέρει να πουλάει περιπέτειες και να τις πλασάρει με τρόπο που είναι, συνήθως, υπεραρκετός για τους θιασώτες του είδους. Η μαγιά με το σκηνοθέτη Τόνι Σκοτ έχει δέσει για τα καλά, όπως στα φιλμ Crimson Tide και Top Gun. Βαριά εφέ σε δόσεις, αυστηρή ακολουθία των κανόνων για το ανάλογο σασπένς - και ο Ουάσινγκτον, όπως πάντα, μπάτσος-τσακάλι. Όμως εδώ, και για να ερευνήσει την τροπή και τα αίτια των γεγονότων, υποβοηθείται από μια υπερ sci-fi συσκευή της κυβέρνησης, που επιτρέπει να δεις γεγονότα που συνέβησαν 4 ημέρες και 6 ώρες πριν απ' το παρόν. Έξυπνο τρικ, αλλά η «πρωτοτυπία» του μάλλον χάνεται σε κάποια μαύρη τρύπα, καθώς η εξέλιξη της ιστορίας είναι η γνωστή. Ο τίτλος του φιλμ είναι απόλυτα εύστοχος και δικαιολογήσιμος, μια και έχεις ξαναζήσει παρόμοιες κινηματογραφικές στιγμές. Παρεμπιπτόντως, μήπως η Νέα Ορλεάνη είναι το πρόσχημα για ένα νέο πεδίο αγοράς στα μάτια της φιλεύσπλαχνης αμερικανικής βιομηχανίας;