Η επιλογή του ικανότατου (και βασικά σεναριογράφου) στις ψυχολογικές αποχρώσεις, αλλά όπως αποδεικνύεται αδύναμου στον χειρισμό μιας σύνθετης περιπέτειας, Τόνι Γκιλρόι, ήταν ατυχής. Ο πήχης ανέβηκε επικίνδυνα από τον Πολ Γκρίνγκρας και η Κληρονομιά του Μπορν είναι μια ανθολογία/ανασκόπηση του κατασκόπου, χωρίς καινούργιες ιδέες ή μια αίσθηση διεξόδου. Περισσότερο μοιάζει με παράθεση παρά με σύνθεση, μια σίγουρα καλοφτιαγμένη αλλά υπερεπεξηγηματική ανάλυση του τι μόλις έγινε και που δεν καταλάβαμε για ποιον λόγο έγινε.