Ο Λευκός Θεός είναι αφιερωμένος στη μνήμη του μεγαλύτερου και γνωστότερου Ούγγρου σκηνοθέτη, του Μικλός Γιαντσό, ο οποίος πρόλαβε να δει το μεγάλο cut της ταινίας και να δώσει τις ευλογίες του στον Κορνέλ Μουντρουτσό. Ωστόσο, τούτο εδώ το συναρπαστικό υβρίδιο στυλ και θεμάτων είναι πολύ πιο ευφάνταστο και απογειωμένο, συγκρινόμενο με τις κινηματογραφικές εμμονές του Γιαντσό. Πίσω από την απλή ιστορία ενός 13χρονου κοριτσιού που προσπαθεί να σώσει τον αδέσποτο σκύλο του αλλά και την περιπέτεια του σκύλου στην τιτάνια προσπάθειά του να βρει τη μικρή αφεντικίνα που τόσο τον αγαπάει κρύβεται μια αδυσώπητη επίθεση εναντίον του φυλετικού διαχωρισμού και του φασισμού, ένα διανόημα πολλών επιπέδων που δεν αρνείται καθόλου τη θεαματική αφηγηματικότητα. Ο Λευκός Θεός έχει δράση, σασπένς, οικογενειακή τρυφερότητα και μοχθηρή εκδικητικότητα, καθώς και πολλαπλά σχόλια για τη σχέση του Ανθρώπου με την Τέχνη σε μια κοινωνία που εξελίσσεται γοργά και λοξά – όσο στραβή είναι η χρήση του Λιστ και των μηχανισμών καταστολής για τους λάθος λόγους.