Ο εμπνευστής και δημιουργός του πρωτότυπου Μαντ Μαξ, ο ελληνικής καταγωγής Αυστραλός σκηνοθέτης Τζορτζ Μίλερ, επανέρχεται 36 χρόνια μετά το πρώτο επεισόδιο της ανθεκτικής κινηματογραφικής σειράς με την ανυπολόγιστη επιρροή, με ένα reboot εκρηκτικό, ακούραστο, θεαματικό και απολύτως συμπαγές. Το ότι ο Μίλερ διανύει την πέμπτη δεκαετία της καριέρας του και κινηματογραφεί τόσο πολύ στα κόκκινα είναι αξιοθαύμαστο, αλλά όχι και τόσο αξιοπερίεργο: Το Μαντ Μαξ είναι δικό του παιδί και γνωρίζει απ' έξω κι ανακατωτά το σύμπαν της έρημης χώρας, έχοντας ορίσει την έννοια του post-apocalyptic είδους για τις επόμενες γενιές. Το λανθάνον πολιτικό σχόλιο της ένδειας που προκαλείται από την απελπισμένη αναζήτηση υδάτινων πόρων και πετρελαίου, μαζί με την εκμετάλλευση της μάζας από επιτήδειους, διεφθαρμένους μονάρχες, παραμένει και επεκτείνεται, καθώς στον Δρόμο της Οργής ο τύραννος Immortan Joe υπόσχεται τη σωτηρία της μετά θάνατον ζωής στους τρελαμένους αλμπίνο πολεμιστές που ονειρεύονται να θυσιαστούν για να διαβούν τις πόρτες της μυθικής Βαλχάλα – άρπα την, πλανεμένε τζιχαντιστή... Ο Μίλερ καταστρώνει τα σχέδιά του με γεωγραφική ακρίβεια και ανθρωπογραφική καθαρότητα, χωρίζοντας ευκρινώς τις περιοχές και τα πλάσματα που τις κατοικούν. Το βάρος της ταινίας σηκώνει στους έμπειρους ώμους της η βασίλισσα Φουριόζα που εξοργίζει τον Immortan, κλέβοντας τις πιο όμορφες κοπέλες που προορίζονται για μητέρες των προνομιούχων παιδιών του, για να τις οδηγήσει στα πατρογονικά της εδάφη, αναζητώντας μια χαμένη μητριαρχική κοινωνία. Η Σαρλίζ Θερόν είναι η αναμφισβήτητη πρωταγωνίστρια (μια εποχούμενη αμαζόνα ή αν, θέλετε, η νταλικιέρισσα από την κόλαση) μιας περιπέτειας που παίρνει ελάχιστες ανάσες και αμέσως επιστρέφει σε υψηλά οκτάνια και δεξιοτεχνικές σκηνές μάχης, διασκεδαστικές και αγωνιώδεις ταυτόχρονα. Ο μόνος ριγμένος της υπόθεσης είναι ο τιτλούχος, ο Μαξ, ο ψυχικά τραυματισμένος lone survivor, που από τα χτυπήματα της μοίρας, όπως τα βλέπουμε αναδρομικά σε φλασιές, αδυνατεί να αρθρώσει λόγο και να παίξει ρόλο μεγαλύτερο του αρωγού. Ενδεχομένως, στο επόμενο επεισόδιο (ας μη γελιόμαστε, είναι το πιο πιθανό) ο Μαξ να γίνει πιο τρελός και πιο ουσιαστικός, όπως και το Road Warrior του 1981 ήταν μεστότερο του original.