Το τέταρτο κεφάλαιο της πετυχημένης σειράς τρόμου που δημιούργησε και πλέον επιβλέπει ως παραγωγός ο Τζέιμς Γουάν μετατοπίζει το ενδιαφέρον του στην παραψυχολόγο που βοηθά τις οικογένειες στα τρία πρώτα φιλμ, με μια ολότελα δική της ιστορία. Η συμπαθής Ελίζ, που την υποδύεται η Λιν Σάι, έχει το πλεονέκτημα ως χαρακτήρας να κουβαλά και τους προσωπικούς της δαίμονες αλλά και δεκάδες εμπειρίες μεταφυσικών επαφών μετά από κλήσεις που δέχεται από απελπισμένους πολίτες, οπότε οι ιστορίες της μπορούν να συντηρήσουν ευκολότερα το franchise απ’ ό,τι αν ήταν προσκολλημένο σε μία μόνο οικογένεια.

 

Αυτή η λογική του κινηματογραφικού σίριαλ που αναστήθηκε και κυριαρχεί με πολύ διαφορετική μορφή, εβδομήντα περίπου χρόνια μετά το τέλος της πρώτης ανάπτυξής του υπό τις ευλογίες των στούντιο, αποδεικνύεται επικερδής αλλά και βασικός εχθρός της κάθε ταινίας, καθώς η ανάγκη για σύνδεση με το επόμενο chapter γίνεται αυτοσκοπός και ξεπερνά τις προσδοκίες που μπορεί να έχει κάποιος από κάθε φιλμ ξεχωριστά.

 

Στο «Τελευταίο Κλειδί», που σίγουρα δεν θα είναι τελευταίο, ο μεταφυσικός τρόμος ενώνεται με φρικτές, αληθινές ιστορίες με τρόπο που είδαμε κι άλλες φορές τα τελευταία χρόνια (το «The Boy» είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα) σε μια ιστορία προσωπικής κάθαρσης μέσα σε υγρά υπόγεια και νοητές φυλακές, που χάνει τις δυνάμεις της όταν μετατρέπεται σε προοίμιο νέων ιστοριών, οι οποίες θα έρθουν μελλοντικά, χαρίζοντάς μας μόνο την ελπίδα ότι ίσως κάποια από αυτές θα μπορέσει να λειτουργήσει αυτόνομα και όχι ως μέρος ενός ατέρμονου συνόλου.