Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης του Σκότωσα τη μητέρα μου, Ξαβιέ Ντολάν, κρατάει τον ρόλο του λιγομίλητου Φράνσις, ο οποίος έρχεται σε ρήξη με τη Μαρί, κυρίως επειδή ο Νικολά είναι ένας Τάτζιο/ανάφτρα, ένα χερουβείμ που παίζει με τα αισθήματα των άλλων, ναρκισσευόμενος μεταξύ μιας υποσχόμενης φιλίας και ενός αμφίβολου σεξουαλισμού. Την κοινωνική θέση του Ντολάν, δηλαδή την παραδοχή του ξεκάθαρου και συνειδητοποιημένου ερωτισμού όπως τον φέρει ο ευπαθής αλλά ειλικρινής Φράνσις, υπονομεύει ο ίδιος ως σκηνοθέτης, δίνοντας έμφαση σε φορμαλιστικά τερτίπια (αργή κίνηση, υπερβολική χρήση αναγνωρίσιμων vintage τραγουδιών, επαναλήψεις), κλείνοντας το μάτι σε κλισέ μέσα από τη ζωή και το σινεμά. Νεαρός και άπειρος, αλλά ταλαντούχος και πείσμων, ο Ντολάν ίσως κάνει το λάθος να τοποθετεί τον εαυτό του μέσα στις ταινίες του και να μην παίρνει ξεκάθαρη απόσταση από την εικόνα που επιθυμεί να μεταδώσει. Πολλές σκηνές ασκούν λυρική γοητεία, σαν εκρήξεις γλυκόπικρου συναισθήματος με νεανική οργή.