Από τον ιδεαλιστικό Κύκλο των Χαμένων Ποιητών, στην εντελώς βρετανική, κυνική Λέσχη της Κομψής Αλητείας, όπου μια ομάδα φοιτητών στην Οξφόρδη διαιωνίζουν τα άκομψα ανδραγαθήματα των προκατόχων τους, καθώς παραδίδονται στην ασωτεία και την περιφρόνηση προς τους φτωχούς και τους «λαϊκούς», με αποκορύφωμα μια βραδιά εκτροχιασμένου γλεντιού σε εστιατόριο που διευθύνει Σκωτσέζος! Τα δύο νέα μέλη, ο πιο ευαίσθητος Μαξ Άιρονς (γιος του Τζέρεμι και της Σινέιντ Κιούζακ) και ο θαυμάσιος στον ρόλο του, βίαιος και εκδικητικός Σαμ Κλάφλιν, αποτελούν τα δύο άκρα του κλειστού κλαμπ: ο πρώτος τα έχει με μια απλή κοπέλα από το Μάντσεστερ και διαπιστώνει με ταχύρρυθμες διαδικασίες τον πραγματικό σκοπό της ομάδας και ο δεύτερος ξεδιπλώνει το αβυσσαλέο μίσος του προς οτιδήποτε δεν είναι αριστοκρατικό, και ίδιον μιας ελίτ που έχει κανονικά γραμμένη την τάξη των δούλων της κληρονομικής εξουσίας – στη συβαριτική παρέα και ένας παραλής Έλληνας, ο Ντιμίτρι Μητρόπουλος, γόνος εφοπλιστών, που παραπονιέται πως η ethnic καταγωγή του θα μπορούσε να του στερήσει το προεδριλίκι...
Η Λόρα Γουέιντ διασκευάζει το δικό της θεατρικό, που είχε τίτλο Posh, και εξερευνά το αυγό του φιδιού σε μια μάχη των τάξεων, όπου το παιχνίδι είναι χαμένο από τα αποδυτήρια. Σκηνοθετεί η Δανή, πάλαι ποτέ πρωτεργάτης του Δόγματος, Λόνε Σέρφινγκ, που είχε ξαναδοκιμάσει να κριτικάρει τις ταξικές ανισότητες μιας άλλης εποχής στο Μια Εκπαίδευση. Εδώ, το μήνυμα είναι βροντερά σαφές και η επίθεση εναντίον του καλοντυμένου φασισμού, όπως τον εννοεί και τον εφαρμόζει απροκάλυπτα ένα ακλόνητο κομμάτι της αγγλικής άρχουσας τάξης, καλογραμμένη, αν και προφανής: όσοι συμφωνούν ιδεολογικά με την ταινία, δεν θα ακούσουν κάτι καινούργιο, ενώ οι λίγοι (ελπίζω) που δηλώνουν θιασώτες της εμετικής ολιγαρχίας που προετοιμάζει τους προνομιούχους νεοσσούς με τελετές μύησης που περιλαμβάνουν μεθύσια, ρεζιλέματα και ομερτά για τη λεκτική και σωματική κακοποίηση προς τους μη έχοντες απλώς δεν θα ενδιαφερθούν. Στο μεταξύ, το στόρι της Λέσχης της Κομψής Αλητείας έχει πολύ Αγγλία στο DNA του, μερικές υπερβολές και συμπαθή, σχηματική αντιπαράθεση μεταξύ των δύο νέων.
- Facebook
- Twitter
- E-mail
0