Βασισμένη στο μυθιστόρημα του Σεμπάστιαν Μπάρι, η Μυστική Γραφή άλλαξε πολλές φορές χέρια, από τον σκηνοθέτη (Θαντέους Ο'Σάλιβαν) και τους ηθοποιούς (Τζέσικα Τσαστέιν, Τζέρεμι Άιρονς), για να διαμορφωθεί σε μια διόλου ευκαταφρόνητη σύνθεση, με «αφεντικό» τον Τζιμ Σέρινταν και βασική πρωταγωνίστρια τη Ρούνι Μάρα, στον ρόλο μιας κοπέλας που ζει σε ένα χωριό της Ιρλανδίας και ερωτεύεται έναν Βρετανό πιλότο, γεγονός που προκαλεί την οργή των συμπολιτών της, είτε επειδή δεν συμπάθησαν ποτέ τους μη καθολικούς γείτονες είτε γιατί ανέκαθεν και αναίτια υποψιάζονταν την όμορφη συγχωριανή που δεν ενέδωσε ποτέ στο φλερτ των ντόπιων. Το έργο αφηγείται η ίδια γυναίκα (Ρεντγκρέιβ) 40 χρόνια αργότερα, μέσα από τις σελίδες του ημερολογίου της, στην ψυχιατρική κλινική όπου κρατείται έγκλειστη, χαμένη στις μπερδεμένες αναμνήσεις της, για ένα μυστικό που τραβά το ενδιαφέρον ενός γιατρού. Όντως η πλοκή είναι μυθιστορηματική (πολλά γεγονότα, τραβηγμένες οι αντιθέσεις, στα όρια της αυθαιρεσίας η πάλη της μοχθηρίας με την καλοσύνη), αισθηματικής φύσης, με ιντερλούδια περιπέτειας και θρησκευτικό φόντο, που ο Σέρινταν, δημιουργός αιχμηρών και αποτελεσματικά σκηνοθετημένων δραμάτων, όπως το Αριστερό μου πόδι και το Εις το όνομα του πατρός, δεν καταφέρνει να αναδείξει με αυθεντική συγκίνηση ή έστω υποτυπώδη πρωτοτυπία. Οι ερμηνείες είναι άνισες και στην καλύτερη περίπτωση αξιοπρεπείς κι αναμενόμενες.