Εύκολη προσαρμογή στο σήμερα των αξιών και της απόκοσμης σωματικής περιέργειας που βγάζει η οικογένεια Άνταμς, η οποία πήρε το όνομά της από αυτό του συγγραφέα της όταν πρωτοέγινε τηλεοπτική σειρά το 1964. Σαν ένα μικρό origin story, βλέπουμε πως το ζεύγος αποφασίζει να φωλιάσει τον έρωτά του σε μια πόλη που δεν θα ενοχλείται από τη παρουσία του, για να φτάσουμε τελικά στο Νιου Τζέρσεϊ, αρκετά χρόνια μετά, με δύο παιδιά που προκαλούν εύκολα χάος, έναν ψυχικά διαταραγμένο μπάτλερ και φυσικά ένα αξιαγάπητο χέρι.

 

Υπάρχει κάτι αναμενόμενα ρετρό σε όλο αυτό, ακόμη και αν βλέπουμε σύγχρονη animated κατασκευή, με αναφορές στις παλαιότερες κυκλοφορίες του franchises, κάποιες εφευρετικές σκηνές δράσης όμως η ραχοκοκαλιά της ταινίας παραμένει το συμπέρασμα πως τα τέρατα είναι είναι οι άλλοι, που έρχονται σε αντιδιαστολή με την πραγματική αγάπη που υπάρχει ανάμεσα στα μέλη των Άνταμς, χωρίς το συγκεκριμένο φιλμ να ενδιαφέρεται να εξερευνήσει κάτι περισσότερο ή να ακολουθήσει πιο φευγάτους ρυθμούς λόγω της φύσης του animation.