Έντονα προσωπική και αλληγορική, η ταινία που έγραψε και σκηνοθέτησε η Νατάλια Κουντριασόβα (πρωταγωνιστεί η ίδια) γκρεμίζει τα οράματα τριών παιδιών που στα παιδικά τους χρόνια φιλοδοξούσαν να γίνουν πρωτοπόροι στο σοβιετικό πνεύμα του Λένιν και στα 30 τους βρήκαν την επιτυχία, αλλά και τη δυστυχία, σε μια απαξιωμένη Ρωσία. Συλλέγοντας βιώματα δικά της και φίλων και συνομηλίκων της, η Κουντριασόβα αντιπαραθέτει τις δύο περιόδους με κουνημένα και σταθερά πλάνα για να καταδείξει την εσωτερική αναζήτηση και την ασφάλεια αντίστοιχα με ένα συνεχές πισωγύρισμα στον χρόνο, αποφεύγοντας το ευθύ πολιτικό σχόλιο, υπερτονίζοντας ωστόσο τη θέση της για την πίκρα και την απογοήτευση μιας χαμένης γενιάς – με μια κομψή, διάχυτη γκρίνια.