Η δραματοποιημένη αφήγηση των γεγονότων που οδήγησαν στην τραγωδία του υποβρυχίου Κουρσκ το 2000 γίνεται μία από τις πιο εύκολες ταινίες στην καριέρα του Δανού Τόμας Βίντερμπεργκ, καθώς εστιάζει σε δύο βασικές παραμέτρους του συμβάντος: στον κυνισμό των ανώτερων στελεχών του ρωσικού στρατού που προτιμά να δει του στρατιώτες του νεκρούς παρά σωσμένους από άλλη χώρα και στον ηρωισμό των εγκλωβισμένων μέσα στο υποβρύχιο, που δίνουν μια πιο ιδεαλιστική διάσταση στην έννοια πατριωτισμός.

 

Χαμένο κάπου στην υπερβολή των ερμηνειών και τον αναμενόμενο διδακτισμό που απορρέει από τα γεγονότα, το φιλμ είναι μεν μια ψύχραιμη καταγραφή όσων έγιναν αλλά τίποτα περισσότερο.