Ο Απόστρατος κρύβει ένα μυστικό, συγκινητικό και αναπάντεχο. Ξεδιπλώνεται τρυφερά και αυστηρά, όπως αρμόζει στη μοναχική ζωή ενός νέου άνδρα, του Άρη, που επιστρέφει στα παλιά του λημέρια στου Παπάγου, μένει στο σπίτι του συνονόματου παππού του, πουλάει μηχανές του καφέ, ελπίζοντας να πιάσει την καλή, κάνει μια σχέση και κυρίως κρατάει συντροφιά στον πρώην συναγωνιστή του ηρωικού Αριστείδη.

 

Φορτωμένος με το άγχος να φανεί αντάξιος ενός ονόματος, πρoτού αποδείξει την αξία του στην ενήλικη ζωή του, ο Αριστείδης ο νεότερος, σε έναν ρόλο που αναδεικνύει το κινηματογραφικό χάρισμα του βραβευμένου για τις θεατρικές του επιδόσεις Μιχάλη Σαράντη, αναζητά την ταυτότητά του σε ένα αδρανές, βαρύ, σχεδόν πένθιμο περιβάλλον που ο Ζαχαρίας Μαυροειδής (Ο Ξεναγός) αποτυπώνει, ακονίζοντας τις αρχιτεκτονικές του γνώσεις, ως μια συντεταγμένη γειτονιά, με τους 30άρηδες φίλους που μαζεύονται για μπάσκετ και πιάνουν καθημερινές, φευγαλέες ή σοβαρότερες κουβέντες στον δρόμο να μοιάζουν παράταιροι, ξεχειλωμένοι έφηβοι σε ένα νοικοκυρεμένο προάστιο προορισμένο για τα παλικάρια των πάλαι ποτέ δοξασμένων και κραταιών Ενόπλων Δυνάμεων.