Με αφετηρία και επίλογο τη θέα στη θάλασσα, εξωτικό σημείο νοσταλγίας και μνήμης το Μοντεβιδέο, επίκεντρο το ζευγάρι των Γιάννη και Πάρις, αφορμή την Ημέρα των Νεκρών και σαφή επιθυμία την ένωση των συναισθημάτων και την επικοινωνία των σωμάτων, ο Νίκος Κορνήλιος μαζεύει έναν ετερόκλητο θίασο ανθρώπων διαφορετικών επιθυμιών και προθέσεων μέσα σε ένα αλληγορικό καφεθέατρο και τους διασταυρώνει, σε μια μείξη διαλογικής συναλλαγής και πολυφασματικής μουσικής, με σαφές λάτιν πνεύμα και πολλαπλές καλλιτεχνικές αναφορές. Η πρόθεση είναι ευγενής, η ευαισθησία ευδιάκριτη, η διάχυτη θεατρικότητα ωστόσο εξαντλεί τη δραματουργική ακρίβεια και αποδυναμώνει το ενδιαφέρον, παρά τη drag φιέστα και το «βουντού» κρεσέντο του φινάλε.