Όσο σφίγγουν τα λουριά της ηλικίας και στενεύει ο κορσές της εμφάνισης, τόσο η Σίσι της Αυστρίας παραχωρεί το δικαίωμα στην κουρασμένη από το πρωτόκολλο και τη φαυλότητα Ελισάβετ να ενηλικιωθεί μέσα στη μοναξιά της, μια πολυτελή και εκκεντρική φυλακή την πρώτη rock star γαλαζοαίματη σε θλιμμένο είδωλο προς αναζήτηση σκοπού και ταυτότητας. Η πιο φημισμένη (μαζί με την Αικατερίνη βεβαίως, αλλά εντελώς διαφορετική περίπτωση) αυτοκράτειρα κάνει το ουσιαστικό της ντεμπούτο στη μεγάλη οθόνη, αφήνοντας πολύ πίσω τις καρτποσταλικές αγιογραφίες της Ρόμι Σνάιντερ σε μια βιογραφία εποχής για μυαλωμένους, υπαινικτικά κωμική και βαθιά δραματική.

 

Ο Κορσές ανοίγει διαλόγους ανάμεσα στη διασημότητα και το προνόμιο, στη θέση μιας γυναίκας που όλοι κοιτάζουν σαν είδωλο όσον αφορά τον τρόπο που ερμηνεύει την ελεύθερη ζωή αλλά και στην πρακτικότητα της ομορφιάς όταν τα περιθώρια λιγοστεύουν, καθώς ξεκινάει από τα κρίσιμα τεσσαρακοστά της γενέθλια και την ακολουθεί στις ευρωπαϊκές εκδρομές και στις επισκέψεις σε φίλους και παλιούς εραστές, έχοντας ως πυξίδα την αιθέρια, βραβευμένη στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα του Φεστιβάλ Καννών για την ερμηνεία της Βίκι Κριπς που γνωρίσαμε από την Αόρατη Κλωστή, μια ηθοποιό που δεν διακρίνεται μόνο για τις εύστοχα σιωπηλές αντιδράσεις της αλλά και για τα καίρια λεκτικά ξεσπάσματα, και μάλιστα σε πολλές γλώσσες.

 

Το πορτρέτο της Μαρί Κρόιτσερ, που αποτελεί επίσημη υποβολή της Αυστρίας για τα φετινά Όσκαρ Διεθούς Ταινίας, διατηρεί αβίαστα το κλίμα της εποχής με θεσπέσιες συνθέσεις, παρεμβαίνει σε προσωπικές στιγμές με κάμερα στο χέρι, και δημιουργεί μια πλήρως ισορροπημένη, συναρπαστική ποπ πλατφόρμα διάθεσης ‒ ιδανική συνοδευτική αντίστιξη στο κομφετί moodboard της Σοφία Κόπολα και τη δική της εκδοχή της Μαρίας Αντουανέτας.