Σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, η συνταγή του «ψαριού έξω από το νερό» αποδεικνύεται σχεδόν πάντα ικανή να προκαλέσει γέλιο, ίσως επειδή διασκεδάζει την αμηχανία του αγνώστου και τη δυσφορία του μη ανήκειν που όλοι κάποτε έχουμε νιώσει.

 

Οι Μούμιες της αρχαίας Αιγύπτου στην ταινία σουλατσάρουν στο σύγχρονο Λονδίνο κι αυτό στέκεται αφορμή για αρκετές χαριτωμενιές – το κροκοδειλάκι θα κλέψει την καρδιά των μικρότερων θεατών–, ενώ η παρουσία δημιουργού που έχει δουλέψει στον Tad είναι εμφανής τόσο στο σκίτσο όσο και στις θεματικές ευαισθησίες, έστω κι αν, παρά τα δολάρια της Warner, ο animated σχεδιασμός του λονδρέζικου περιβάλλοντος, παρά τα αναγνωρίσιμα σημεία, υστερεί σε σχέση με γνωστά animation, η δράση των οποίων τοποθετείται στη βρετανική πρωτεύουσα.

 

Τα παιδάκια, πάντως, θα περάσουν καλά, ενώ οι γονείς δεν θα παρακαλούν να έρθουν ο Όσιρις και ο Άπι για να τους λυτρώσουν από αυτό το βάσανο.