Βρισκόμαστε στην Κέρκυρα, στις αρχές του 20ού αιώνα. Ενώ η αριστοκρατική οικογένεια των Οφιομάχων ξεπέφτει σταθερά, αναπτύσσεται ο έρωτας ανάμεσα στο διανοούμενο Άλκη Σωζόμενο και στην αρχοντοπούλα Ευλαλία Οφιομάχου. Η σχέση θυσιάζεται στο βωμό μιας στυγνής οικονομικής συναλλαγής, καθώς οι καταχρεωμένοι Οφιομάχοι δίνουν την κόρη τους στον εύπορο γιατρό και βουλευτή Αριστείδη Στεριώτη προκειμένου να σωθούν.

Το διήγημα περιέχει πολλά προσωπικά στοιχεία του συγγραφέα και το περιεχόμενό του συνδυάζει τον τόπο καταγωγής του με την ειδική συμπεριφορά και το ταμπεραμέντο των κατοίκων της, τον ιδεαλισμό της αρχικής περιόδου του έργου του, τη μετέπειτα στροφή του στο κοινωνικό μυθιστόρημα, την οικονομική του εξαθλίωση και την άνοδο μιας καινούργιας τάξης.

Ο σκηνοθέτης Τώνης Λυκουρέσης δεν προσδίδει βάρος στα θέματά του και καταγράφει την πλοκή χωρίς έμπνευση στο σενάριο και οίστρο στην καλλιτεχνική διεύθυνση. Ενώ η υπόθεση της συναισθηματικής δοσοληψίας και της προδοσίας των αξιών στην καμπή της αντίστροφης πορείας της αριστοκρατίας με την αστική κοινωνία έχει σασπένς, η αναπαράσταση της εποχής δίνεται σχηματικά και οι ερμηνείες είναι εξαιρετικά αγρίως άνισες - άλλες ουδέτερες, ενώ κάποιοι, όπως η Ειρήνη Ιγγλέση, η Δήμητρα Ματσούκα, ο Άκης Σακελαρίου και ο Κωνσταντίνος Παπαχρόνης στην τελευταία του εμφάνιση ενεργοποιούν τους χαρακτήρες τους, χωρίς ωστόσο να τους καθιστούν επείγοντες.