Αλλά μόλις ξεκινούν τη νέα ζωή τους, ανακαλύπτουν ότι το τέλειο σπίτι τους ήταν το μέρος στο οποίο είχαν δολοφονηθεί στο παρελθόν μια μητέρα και τα παιδιά της. Και ολόκληρη η πόλη πιστεύει ότι δολοφόνος ήταν ο επιζών σύζυγός της. Όταν ο Γουίλ αρχίζει να εξερευνά το θέμα δεν είναι σίγουρος αν πρόκειται για εικασίες και φαντάσματα ή εάν αυτή η τραγική ιστορία έχει όντως συμβεί μέσα στο σπίτι του. Οι μόνες ενδείξεις που έχει στη διάθεσή του προέρχονται από την Αν Πάτερσον (Γουότς), μια μυστηριώδη γειτόνισσα που γνώριζε τα θύματα. Και καθώς ο Γουίλ και η Αν προσπαθούν να κολλήσουν τα κομμάτια του παζλ, πρέπει να βρουν ποιος δολοφόνησε την οικογένεια στο Σπίτι των Ονείρων, πριν επιστρέψει για να σκοτώσει ξανά.

Ενώ η αρχή υπόσχεται τρόμο ανάμεσα στην ανησυχία του εκδότη και τα μυστικά που αποκαλύπτονται με το σταγονόμετρο, η συνέχεια δυναμώνει το θόρυβο και αποψιλώνει την εσωτερική ένταση. Αν δε βλέπαμε τα credits, δεν θα καταλαβαίναμε ποτέ πως τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Ιρλανδός Τζιμ Σέρινταν, ο οποίος εδώ είναι τελείως εξαφανισμένος σε ένα θρίλερ ουδέτερο και προβλέψιμο. Το Σπίτι των Ονείρων θα μείνει στην ιστορία ως η ταινία που φούντωσε τον πραγματικό έρωτα των πρωταγωνιστών, και όχι ως το όχημα για μια ουσιαστική καλλιτεχνική παρένθεση στην καριέρα τους.