Είναι μια ταινία για τη σαθρή αμερικανική οικογένεια, με την κόρη που το σκάει για να πάει σε πάρτι, τον έμπορο διαμαντιών πατέρα, που ουσιαστικά είναι μεσάζων κι έχει υποθηκεύσει το σπίτι, ενώ το παίζει πλούσιος με την Πόρσε του και το ωραίο του trois pieces κοστούμι, και τη μάνα που, ακόμη και όταν απειλείται, παζαρεύει για το πανάκριβο κολιέ της, με τον τρόμο στα μάτια μπας και το κλέψουν οι παρανοϊκοί ληστές, που η απληστία, ο ερασιτεχνισμός και η ανοργανωσιά τους σπάνε κόκαλα και νεύρα. Μόνο στη φαντασία κινούνται τέτοιου είδους faux μαρξιστικές αναλύσεις. Στην ουσία, πρόκειται για μια καραμπινάτη κακή ταινία, ένα εξοργιστικό και κραυγαλέο μελό με σταθερό τέμπο που κρατάει ο Τζόελ Σουμάχερ, ένας εργάτης του Χόλιγουντ, που πολλές φορές μπερδεύει τη μυθοπλασία με τα παραμύθια της Χαλιμάς.