Τεχνική καινοτομία πάνω σε ένα σίγουρο άλογο κούρσας, το συγκρότημα των U2. Η περιοδεία τους «Vertigo» κινηματογραφήθηκε με την τρισδιάστατη τεχνολογία που, όντως, δεν μας προτρέπει να πιάσουμε την εικόνα που εξέχει, όπως στις παλιότερες άτσαλες ταινίες τρόμου με τα πτώματα και τους καρχαρίες, αλλά να μπούμε στην οθόνη και να βυθιστούμε άκοπα στο εφέ, καταργώντας τη στενή έννοια του κάδρου όπως το γνωρίζουμε μέχρι τώρα.

Για μεγαλύτερη απόλαυση, καλύτερα να δείτε την ταινία στο κέντρο και τη μέση της αίθουσας, αν και στους υπόλοιπους χώρους δεν χάνετε και πολλά. Μετά από μερικά λεπτά, το μάτι συνηθίζει τα γυαλιά του real D συστήματος και ο θεατής νομίζει πως είναι μέρος του κοινού που παρακολουθεί τη συναυλία. Αυτά για τα τεχνικά. Το συγκρότημα βέβαια δεν παραλείπει να εκμεταλλευτεί την πρωτοπορία αυτή για να κάνει ακριβώς το αντίθετο σε μερικά σημεία, δηλαδή να προβάλλει τις γνωστές, ουμανιστικές και αφυπνιστικές του προτροπές με τεράστια γράμματα που πετάγονται ταχύτατα μπροστά στην οθόνη, κατακλύζοντας την εικόνα με λέξεις που ενισχύουν την κοινωνικο-πολιτική τους συνείδηση - αν δεν το έκαναν αυτό, δεν θα ήταν οι U2 άλλωστε.

Παρά το νεωτερισμό, το μουσικό αυτό ντοκιμαντέρ δεν αφορά παρά τους φανατικούς του γκρουπ και θα πρέπει να περιμένουμε μερικούς μήνες ακόμη μέχρι να δούμε ολοκληρωμένα έργα που θα απορροφούν (ή όχι) καλλιτεχνικά την τεχνική, πέρα από τη δειγματοληψία και τα ψηφιακά υβρίδια τύπου Beowulf. Ίσως το Avatarτου Τζέιμς Κάμερον;