Με τη βοήθεια του πανταχού παρόντα Τζαντ Άπατοου στο σενάριο, ο Σάντλερ ξαναβρίσκει τη φόρμα του στα καραγκιοζιλίκια και τουλάχιστον έχει πλάκα με όλη την απιθανότητα που περιβάλλει τον ακροβατικό κομμωτή που συνεπαίρνει τις γυναίκες. Με ένα σχηματικό σενάριο και έναν ακραίο χαρακτήρα, οι απαιτήσεις είναι σαφώς μειωμένες, αλλά τουλάχιστον η κωμωδία είναι έντιμα χοντροκομμένη και το μήνυμα του Σάντλερ πανομοιότυπα ξεκάθαρο: Ας ενωθούμε παρά τις διαφορές και τις προκαταλήψεις που μας χωρίζουν. Εκτός από το Spanglishκαι το Punch Drunk Love, που δεν έλεγχε ο ίδιος, δεν έχει αλλάξει ρότα σε ολόκληρη τη φιλμογραφία του.