Στο αγγλόφωνο ντεμπούτο της μετά από μια απαιτητική εργογραφία 30 ετών, η Κλερ Ντενί επιλέγει το Διάστημα ως σκηνικό χαρακτήρων σε μόνιμη τροχιά σύγκρουσης. Ωστόσο, η Μαύρη Τρύπα δεν αποτελεί καθαρόαιμη επιστημονική φαντασία, αν και φλερτάρει το είδος με κάποια από τα πολλά θέματα που τη συναποτελούν, όσο αναλύεται σε ένα αυστηρό δράμα εγκλεισμού με αναδρομές στον χρόνο, ανθρώπινες εντάσεις και οντολογικό στοχασμό.

 

Ο Ρόμπερτ Πάτινσον (ο πιο επίμονος escape artist μαζί με τον Ντάνιελ Ράντκλιφ, από την εποχή που ο Σον Κόνερι έκανε τα πάντα για να αποδράσει από τα δεσμά του 007) απομακρύνεται ακόμη περισσότερο από την εικόνα του ρομαντικού ήρωα στο Twilight με τον ρόλο του Μόντι που, μαζί με άλλους κατάδικους, βρίσκεται σε αποστολή απελπισίας για την απόσπαση ενέργειας από μια μαύρη τρύπα. Τους συνοδεύει, και τους επιτηρεί ηθικά και χημικά, μια γιατρός με αμφίβολα κίνητρα, την οποία υποδύεται άνισα η Ζιλιέτ Μπινός.

 

Σε κάτι που μοιάζει με υφολογική και θεματική παραλλαγή του ταρκοφσκικού Σολάρις, η Γαλλίδα σκηνοθέτις του Beau Travail ταλαντεύεται συνεχώς ανάμεσα σε ποιητικές εικόνες και ρεαλιστικές εκρήξεις, προκαλώντας ίντριγκα και αμηχανία από τη μια στιγμή στην άλλη. Η ανησυχία της για το τι θα απογίνει ένας πατέρας με τη μικρή του κόρη στη μέση του πουθενά παραμένει ανάγλυφη, αν και μετέωρη.